به نقل از «جماران»

معتمدی، رئیس سابق دانشگاه امیرکبیر: شکل اعتراض دانشجویی نباید خشن شود/ اساتید و مدیریت دانشگاه‌ها سعه‌صدر و آگاهی لازم در قبال مسائل دانشجویان را داشته‌باشند/ مسئولان نباید بگویند که همه‌چیز عالیست؛ برخی از تحلیل‌ها تعجب‌برانگیز است

تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۹۱۴۲۰

به گزارش جماران؛ به نقل از ایسنا، رئیس سابق دانشگاه امیرکبیر گفت: دانشجو برای بیان حرف‌هایش پای تریبون می‌آید و این احتمال وجود دارد که سخنانش را با ادبیات تند بیان‌کند. شرایط گفتمان را باید پذیریم. اگر به چنین مسئله‌ای توجه نشود، در صورت بروز یک مسئله دیگر شکل اعتراض‌ها تغییر می‌کند. 

دکتر احمد معتمدی درباره کنش‌ها و فعالیت‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها گفت: هرکسی که با محیط دانشگاه‌ها و شرایط حاکم این فضای آموزشی آشنا باشد، نسبت به ماهیت و ذات کنش‌های دانشجویی آگاه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دانشجویان از نظر سنی در شرایطی قراردارند که شخصیت اجتماعی‌سیاسی آنها در حال شکل‌گیری است.

این استاد دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه دوران دانشجویی، یک دوران خاص به حساب می‌آید، تصریح کرد: دانشجویان به بسیاری از مؤلفه‌ها و مسائل معمولی هیچ تعلق خاطری ندارند چرا که هنوز به بازارکار وارد نشده‌اند و سرمایه‌گذاری نکرده‌اند. عدم تعلق دانشجویان به مسائل معمولی سبب آرمان‌گرایی آنها می‌شود. آرمان‌گرایی دانشجویان را باید بپذیریم؛ همین آرمان‌گرایی دانشجویان شاید عامل حِس و احساس متفاوت آنها با دیگر آحاد جامعه باشد. هنگامی که برای دانشجویان تصمیم‌گیری می‌کنند باید شرایط این افراد را هم مدنظر قراردهند. 

دکتر معتمدی در پاسخ به این پرسش که "تعطیلی کلاس‌های درس به یک ابزار اعتراضی برای دانشجویان تبدیل شده، چرا این حرکت اعتراضی از سوی مسئولان دانشگاه‌ها پذیرفته نمی‌شود؟" گفت: در شرایط کنونی، تعطیلی کلاس‌ها شدت بیشتری گرفته‌است. نارضایتی در جامعه بیشتر شده و دانشگاه‌ها هم از جامعه جدا نیستند. اگر کسی بگوید که نارضایتی وجود ندارد یا میزان آن کم شده، خودش را گول زده است. شرایط اقتصادی، عامل اصلی نارضایتی است. برخی امید داشتند که با روی کار آمدن دولت جدید، وضعیت قیمت‌ها بهتر می‌شود. برخی هم به مذاکرات برجام امیدوار بودند، عده‌ای هم که به سیاست علاقه‌مند هستند، علاقه‌ دارند که انتخابات مناسبی در مجلس، دولت و جاهای دیگر شکل بگیرد اما به انتخابات هم انتقادات زیادی وارد است. هنگامی که این موارد را در کنار هم قرار می‌دهیم، به این نتیجه می‌رسیم که نارضایتی عمومی وجود دارد.

وی با بیان اینکه آحاد جامعه نارضایتی خود را به طرق مختلف نشان می‌دهند، تصریح کرد: برخی در انتخابات شرکت نمی‌کنند و برخی هم با انتقادهای معمولی نارضایتی‌شان را نشان می‌دهند. تعطیلی کلاس‌های درسی هم یک روش بیان اعتراض دانشجویان است؛ نباید انتظار داشت که شکل اعتراض دانشجویان مانند صنوف دیگر جامعه باشد. این انتظار باید وجود داشته باشد که انتقاد دانشجویان تندتر است. پس از دو هفته تعطیلی کلاس‌های درس، دانشجویان در هفته گذشته در کلاس‌های درس حاضر شدند. دانشجویان تحصیلات تکمیلی، کلاس‌های خود را تعطیل نکردند؛ دلیل این موضوع، تفاوت سنی و حضور نسبی دانشجویان تحصیلات تکمیلی در بازارکار است.

رئیس سابق دانشگاه امیرکبیر افزود: اساتید و کسانی که مدیریت امور دانشگاه‌ها را در دست دارند باید سعه‌صدر و آگاهی لازم در قبال مسائل دانشجویان داشته‌باشند. همانطور که گفتم، دانشجویان برای مدتی در کلاس‌های درس حاضر نشدند اما دوباره به کلاس‌ها بازگشتند. دانشگاه‌ها، دانشجویان را با زور اسلحه به کلاس‌های درس وارد یا خارج نکردند. دانشجویان تصمیم گرفته‌اند که کلاس‌های درسی را در این بازه زمانی تشکیل دهند.

دکتر معتمدی با بیان اینکه شکل اعتراض دانشجویی نباید خشن شود، تصریح کرد: اگر با اعتراضات دانشجویی برخورد مناسب نشود، این امکان وجود دارد که اعتراضات شکل خشن‌تری به خود بگیرد که این مساله به نفع دانشجویان، جامعه، کشور و حکومت نیست. مواجهه با اعتراضات دانشجویی باید بر مبنای تدبیر باشد تا به خشونت کشیده نشود. ممکن است که بخشی از اعتراضات و نارضایتی‌ها درست نباشد اما این موضوع هم باید در ذهن شکل بگیرد که بخشی از آن درست است.

رئیس سابق دانشگاه امیرکبیر تصریح کرد: مسئولان نباید بگویند که همه‌چیز عالی است. برخی از تحلیل‌ها تعجب‌برانگیز است؛ نارضایتی‌ها باید شناسایی و درمان شوند. این احتمال وجود دارد که به طور صددرصدی نتوان تمام نارضایتی‌ها را درمان کرد اما بخشی از آن درمان می‌شود. اینطور مطرح می‌شود که اعتراضات کار عده‌ای خاص است که حرفی نادرست است. اینگونه نباید رفتار کرد؛  نه تنها دردی درمان نمی‌شود بلکه تشدید هم می‌شود. این احتمال هم وجود دارد که میزان نارضایتی‌ها و اعتراض‌ها در اتفاقات بعدی بیشتر بشود. حواس خود را باید جمع‌کنیم که با تدبیر بیشتری عمل کنیم.

دکتر معتمدی گفت: برخی نسبت به عملکرد مسئولان انتقاداتی دارند اما به اصل نظام و قانون‌اساسی اعتقاد دارند. ما باید بین خودمان یک وفاق ایجاد کنیم که بتوانیم در برابر دشمنی‌ها ایستادگی کنیم. بر این باور هستم که میزان تدبیر ما در برخورد با مسائل کم است در حالی که باید انتقادها را پذیرفت.

وی با بیان اینکه گفتمان همواره خوب است اما شرایطی برای آن باید در نظر گرفت، تصریح کرد: اگر شرایط گفت‌وگو فراهم نباشد، به نظر نمی‌رسد که انجام آن چندان اثرگذار باشد؛ شرایط گفت‌وگوی واقعی را باید پذیرفت. در این میان این پرسش که "چرا تریبون آزاد شکل نگرفته است؟" نیز مطرح می‌شود که در پاسخ به آن باید گفت، چون ظرفیتی برای آن وجود ندارد. من به عنوان یک رئیس دانشگاه و همینطور مسئولان کشور، باید ظرفیت پذیرش انتقاد را داشته باشیم. دانشجو برای بیان حرف‌هایش به پای تریبون می‌آید؛ این احتمال وجود دارد که  سخنانش را با ادبیات تند بیان‌کند. شرایط گفتمان را باید پذیریم. اگر به چنین مسئله‌ای توجه نشود، در صورت بروز یک مسئله دیگر شکل اعتراض‌ها تغییر می‌کند. 

عضو هیئت‌علمی دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه با ورود نیروهای لباس‌شخصی، انتظامی، امنیتی و نظامی به دانشگاه‌ها مخالف هستم، اظهار کرد: زمانی که ریاست دانشگاه امیرکبیر را برعهده داشتم، نیروی بیرونی به داخل دانشگاه وارد نشد. فضای دانشگاه امیرکبیر بزرگ است؛ این احتمال وجود دارد که یک یا دو نفر به دانشگاه وارد شده باشند. ورود نیروی بیرونی به مسائل دانشگاه‌ها ولو یک نهاد رسمی یا غیررسمی باشد، نه تنها مسائل را حل نمی‌کند بلکه شرایط را حادتر هم می‌کند. تشدید این شرایط به نفع هیچ‌کس نیست. بازهم تاکید می‌کنم، ورود نیروی بیرونی به دانشگاه‌ها غلط است.

این استاد دانشگاه در پایان در خصوص وقایع اخیر دانشگاه صنعتی شریف خاطرنشان کرد: در جریان این اتفاق نیروهایی وارد پارکینگ دانشگاه شریف شدند و این حرکت غلط بود و آثار مثبتی به همراه نداشت. کسانی که در دانشگاه شعار می‌دهند، اگر هم دست به خطایی بزنند، شناسایی می‌شوند و کمیته انضباطی دانشگاه‌ می‌تواند به مسئله ورود کند و در جایی که لازم است گذشت هم داشته باشد. اما ورود افراد غیر دانشگاهی به دانشگاه‌ها برای حل مسائل درون دانشگاهی را به هیچ وجه درست نمی‌دانم زیرا معتقدم ورود این افراد، شرایط را بدتر می‌کند.

منبع: جماران

کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا دانشگاه امیرکبیر احمد معتمدی اعتراضات دانشجویی افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا رئیس سابق دانشگاه امیرکبیر احتمال وجود تعطیلی کلاس ها کلاس های درس نارضایتی ها دانشگاه ها شکل اعتراض شرایط گفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۹۱۴۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دموکراسی بدون روتوش/ پلیس آمریکا زیر تیغ عدالت دانشجویی

گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- کمی کش‌دار است! سکوت معنادار مقامات آمریکایی در برابر مطالبه دانشجویانی که به تداوم جنگ علیه غیرنظامیان غزه اعتراض دارند، کمی کش‌دار است.

اگر هم سکوت نکنند، در پاسخ به این سؤال که «چرا به ایران برچسب سرکوبگری می‌زنید، اما اظهارات «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل مبنی بر لزوم سرکوب دانشجویان آمریکایی را محکوم نمی‌کنید» سفسطه می‌بافند و می‌گویند: این با آن فرق دارد.

با همین استدلال‌های غلط است که از پذیرفتن اتهام «استاندارد دوگانه» هم طفره می‌روند و مثل «آنتونی بلینکن» که سکان دستگاه دیپلماسی ایالات متحده را به دست دارد، پشت پلاکارد «اینجا، آمریکا، مهد دموکراسی قایم می‌شوند» و می‌گویند: «این یکی از ویژگی‌های بارز دموکراسی است که شهروندان می‌توانند دیدگاه‌ها، نگرانی‌ها و خشم خود را در هر زمانی که بخواهند ابراز کنند و به باور من این تجلی قدرت کشور و قدرت دموکراسی آمریکایی است».

ببخشید آقای بلینکن، ما اشتباه برداشت کرده‌ایم یا شما به‌طور ضمنی گفتید که «بازداشت حدود ۵۵۰ دانشجوی آمریکایی عضو جنبش همبستگی با غزه مصداق دموکراسی است»؟

خدا را شکر قصد براندازی و هنجارشکنی هم که نداشته‌اند و در چارچوب «حق آزادی بیان» که برچسب «Made in the US» خورده است، به عملکرد یک عامل خارجیِ تا بن دندان مسلح در برابر مردمی اعتراض می‌کنند که با دست خالی و شکم گرسنه، مرگ را به انتظار نشسته‌اند.

راستی اگر به ادعای خودتان، اعتراض ده‌ها دانشگاه و کالج دانشجویی «تجلی دموکراسی آمریکایی» است، چرا با گارد ویژه به استقبالشان رفته‌اید؟ نکند این تصاویر و فیلم‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی وایرال می‌شود و مأموران مجهز به کلاه‌خود، چماق و سپر را نشان می‌دهد که در حال کتک زدن دانشجویان غیرمسلح و بی‌دفاع هستند، متعلق به جایی غیر از آمریکا است؟

شرمنده، لباس مأموران و بافت دانشگاه و دانشجو‌ها اصلاً با حال و هوای خاورمیانه هم‌خوانی ندارد، وگرنه برای اینکه چهره دموکراسی‌تان خدشه‌دار نشود، حتماً گردن می‌گرفتیم یا نه، شما که شوخ‌طبعی آمریکایی دارید، خودتان به ما نسبت می‌دادید و به رسانه‌ها هم می‌سپردید که پیازداغش را زیاد کنند.‌

می‌دانم یکه خورده‌اید و از جنگ ویتنام به این سو (اصلاح می‌کنم باتلاق جنگ ویتنام) با چنین موج گسترده‌ای از اعتراضات دانشجویی مواجه نبوده‌اید. انگار تاریخ دوباره تکرار شده و باز هم سیاستمداران آمریکایی در سمت اشتباه آن ایستاده‌اند. ۵۰ سال بعدازآن شکست مفتضحانه، تکرار اشتباه مشابه از سوی آنها که خود را کهنه سیاستمدار می‌نامند، مایه شرمندگی کل دستگاه دیپلماسی آمریکا است.

اما بعد از ۳۴ هزار و ۲۰۰ کشته که اغلب آنان را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند، پروپاگاندای رسانه‌ای‌تان بُرد خود را از دست‌ داده و مغلطه «دفاع از خود» جایش را به اتهام «نسل‌کشی» داده است تاجایی که «برنی سندرز» سناتور یهودی‌الاصل آمریکایی می‌گوید: «نتانیاهو نمی‌تواند به بهانه یهودستیزی حواس مردم را از جنگ غیراخلاقی غزه منحرف کند.»

هم‌زمان با کشف گور‌های دسته‌جمعی در بیمارستان‌های غزه و سرریز بوی خون و عفونت از قاب رسانه‌ها، وجدان آدم‌ها هم رفته‌رفته بیدار می‌شود تا آنجا که روز گذشته، «هاله غریط» معاون مرکز رسانه‌ای وزارت خارجه آمریکا در دبی که عنوان رسمی سخنگوی عرب‌زبان وزارت خارجه آمریکا را هم داشت، در اقدامی اعتراضی از مقام خود استعفا داد و در پیامی که در فضای مجازی منتشر کرد، نوشت: «من پس از ۱۸ سال خدمت برجسته در وزارت خارجه، در مخالفت با سیاست غزه ایالات متحده، در آوریل ۲۰۲۴ کناره‌گیری کردم.»

دو روز پیش هم دانشجویان معترض دانشگاه کلمبیا سخنرانی «مایک جانسون» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا را مختل کردند.

در آمریکا موسم امتحانات است و جشن‌های فارغ‌التحصیلی در برخی دانشگاه‌ها ازجمله دانشگاه کالیفرنیای جنوبی لغو شده‌اند. اینکه با اتمام امتحانات و آغاز تعطیلات بهاره تا چه حد از شدت اعتراضات دانشجویی کاسته شود، تغییری در این واقعیت نمی‌دهد که با گذشت بیش از ۲۰۰ روز از جنگ غزه، روایت مظلومیت مردم فلسطین از سد سیاست‌مداران آمریکایی و سانسور رسانه‌های غربی گذشته و کف خیابان‌ها فریاد زده می‌شود.

مطالبات دانشجویان

از اکتبر ۲۰۲۳ که به اسم سرکوب حماس، رژیم صهیونیستی جنگ بی‌امان علیه مردم غزه را آغاز کرد، دانشجویان آمریکایی با برگزاری تجمع، تحصن، اعتصاب غذا و این اواخر برپایی چادر و بست نشستن در پردیس دانشگاه‌ها، اعتراض خود را به سیاست‌های جنگ طلبانه اسرائیل نشان داده‌اند و خواستار آن هستند که دست‌کم نهاد‌های آموزش عالی ایالات متحده حساب خود را از دولتمردان واشینگتن که حامی چشم و گوش بسته تل‌آویو هستند، جدا کنند.

مطالبه اصلی قشر دانشجویی آمریکا این است که مراکز آموزش عالی که بسیاری از آنها به کمک‌های بخش خصوصی وابسته هستند، هرگونه رابطه با حامیان مالی اسرائیلی را قطع کنند.
فعالان دانشجویی می‌گویند شرکت‌هایی که در داخل فلسطین اشغالی فعالیت می‌کنند یا با رژیم صهیونیستی مراوده تجاری دارند، در جنایت علیه مردم غزه همدست هستند و این اتهام علیه دانشگاه‌ها و دانشکده‌هایی که در این شرکت‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند نیز صدق می‌کند.

درآمد حاصل از موقوفات دانشگاه در تأمین مالی همه بخش‌ها از آزمایشگاه‌های تحقیقاتی گرفته تا بورسیه‌های دانشجویی دخیل است. مراکز آموزش عالی اغلب در سهام شرکت‌های بزرگ از آمازون گرفته تا مایکروسافت شریک هستند و به‌نوبه خود، درآمد حاصل از این شراکت را در صندوق‌های مالی خصوصی، صندوق‌های شاخصی بورس و موارد مشابه سرمایه‌گذاری می‌کنند.

سالیان سال است که به‌عنوان راهی برای مقابله با سرکوبگری رژیم صهیونیستی، گروه‌های دانشجویی حامی فلسطین بر بایکوت، رد کمک مالی و همچنین جنبش تحریم محصولات تولیدشده در سرزمین‌های اشغالی تمرکز کرده‌اند. بااین‌حال، تاکنون هیچ دانشگاه آمریکایی به چارچوب تحریم اسرائیل تن نداده است، اگرچه در برخی موارد شاهد کاهش روابط مالی آنها با این رژیم بوده‌ایم.

یکی از مسائل مهم این است که در اغلب موارد، دانشگاه مدیریت دارایی‌های خود را برون‌سپاری می‌کند و این به‌نوبه خود، مانع از علنی شدن موقعیت آنها در بازار سهام و سرمایه می‌شود و برای همین است که شفاف‌سازی درباره این وجوه مالی حتی اگر به‌طور مستقیم در اسرائیل سرمایه‌گذاری نشوند، ازجمله مطالبات دانشجویان است.

به گفته دانشجویان، حتی اگر قطع همکاری دانشگاه‌ها با اسرائیل، تأثیری بر جنگ غزه نداشته باشد، همین‌که دست آنهایی که از این جنگ سود مالی می‌برند، رو می‌شود، بسیار مهم است.

سابقه اعتراض‌های دانشجویی

این نخستین بار نیست که دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا در اعتراض به سیاست‌های واشینگتن دست به اعتراض می‌زنند بااین‌حال به گفته ناظران، برخورد پلیس با تجمعات دانشجویان حامی فلسطین در مقایسه با دوره‌های قبل خشن‌تر است.

در تاریخ اعتراضات دانشجویی آمریکا، اولین مورد به سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۰ بازمی‌گردد که نتیجه آن لغو قانون جداسازی دانشجویان سیاه‌پوست به هنگام استفاده از تسهیلات دانشگاه نظیر ناهارخوری بود.

مورد بعدی به اعتراضات دانشجویی سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۶۹ بازمی‌گردد که در مخالفت با جنگ ویتنام و از دانشگاه کلمبیا آغاز شد.

 درنهایت، دانشجویان معترض، مسئولان دانشگاه کلمبیا را به قطع همکاری با مؤسسه پنتاگون که مشغول انجام تحقیقی درباره جنگ ویتنام بود وادار کردند و تمام دانشجویان بازداشتی نیز مشمول عفو شدند.

در ۴ مه ۱۹۷۰ هم در جریان اعتراض ۳۰۰ تن از دانشجویان دانشگاه ایالتی اوهایو به جنگ ویتنام، گارد ملی ایالت به روی معترضان آتش گشود و ۴ تن از آنها را کشت. این واقعه منجر به بروز اعتراضات در سراسر ایالات متحده شد و ۴ میلیون دانشجو را به صحنه آورد.

مورد سوم به سال ۱۹۸۵ و اعتراض دانشجویان دانشگاه کلمبیا به همکاری این مؤسسه آموزشی با حکومت آپارتاید آفریقای جنوبی بازمی‌گردد که درنهایت سرمایه‌گذاری دانشگاه در پروژه‌های مرتبط با این حکومت لغو شد.

مورد بعدی به سال ۱۹۹۱ و اعتراض دانشجویان دانشگاه میشیگان، کلمبیا و جرج واشینگتن به دخالت نظامی آمریکا در جنگ خلیج‌فارس بازمی‌گردد.

موارد بعدی نیز که به سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۱۸ بازمی‌گردد، به ترتیب در اعتراض به جنگ عراق و در حمایت از جنبش «جان سیاه‌پوستان مهم است» رخ داد.

انتهای پیام/